پای ثابت همه سفره های افطار ، نان را از هر طرف که بخوانی نان است - وبلاگ آقای رضایی

به گزارش وبلاگ آقای رضایی، ماه رمضان که از راه می رسد باز بوی نان در کوچه پس کوچه های محله ها می پیچد و سر سفره های افطار نان داغ با پنیر و چای قند پهلو بیشتر از هر چیزی به مذاق روزه داران خوش می آید. میهمانی که داغ و برشته اش هوش از سر روزه داران می برد.

وبلاگ آقای رضایی - رضا نیکنام : نان پای ثابت همه سفره های افطار است. قدیمی ها می گویند نان برکت سفره است. این را پدرها و مادرهای ما طوری می گویند که انگار سفره بدون نان برکتی ندارد. شاید همین یک علت کافی باشد که سفره های افطاری را نگردد بدون نان داغ تازه از تنور درآمده تصور کرد. این روزها که باز محله های منطقه ما حال و هوای ماه رمضان را گرفته اند، صف نانوایی ها هم درازتر شده است. این روزها نانوایی های سنتی سرشان از همه شلوغ تر است. شاطرهای سرحال و قبراق از دم دمای اذان آستین بالا می زنند و یک یاعلی می گویند و چانه های خمیر را روانه تنورهای داغ می نمایند تا برکت را سر سفره های افطار بیاورند.

خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید

نان سنگک: محال است در ماه رمضان بوی نان سنگک به مشامتان بخورد و از خیر مهیا کردن سور و ساط نان سنگک و پنیر و سبزی بگذرید. سنگک از آرد سبوس دار مرغوب و آب خالص و نمک به دست می آید. این نان از نظر طعم و مزه و هضم آسان برترین نان ایران بلکه هم برترین نان جهان باشد. نانوایی های سنگکی در محله های مختلف تهران بیشترین مشتری را در ماه رمضان دارند. فقط در خیابان خوش می توانید 4-5 نانوایی سنگکی قدیمی پیدا کنید که اگر با شاطر آن سلام و علیکی از قدیم داشته باشید می توانید برای سفره افطار نان خشخاشی دو روی اعلاء تدارک ببینید.

نان بربری: یک ضرب المثل قدیمی هست که می گوید دو پادشاه در یک اقلیم نگنجند. اما به نظر می رسد نان بربری و سنگک سال هاست مثل دو پادشاه در سرزمین نان های سنتی حکمفرمایی می نمایند. نان بربری هم از آن دست نان هایی است که در ماه رمضان فروش زیادی پیدا می نماید. مخصوصا اگر آبگوشت بار گذاشته باشید نان بربری جان می دهد برای تریت کردن. در تاریخ آمده که این نان در واقع به نام عشایر بربر است که یکی از شاهان قاجار در سده گذشته در جنوب تهران اسکان داد.

نان لواش: نان تردی که زیر زبان آدم قرچ و قروچ می نماید و همواره باید سر پخت درست آن با نانواها سر و کله زد، نان لواش است. نان نازکی که از خمیر فطیر یا خمیر کم در آمده پخته می گردد. این نان را نان تنوری هم می گویند. خمیرنان لواش را با جوش شیرین به عمل می آورند که ارزش غذایی و زمان ماندگاری نان را کاهش می دهد و دور ریزی و ضایعات آن هم افزایش پیدا می نماید. به همین دلایل بیشتر پزشکان مصرف این نان را مخصوصا در ماه رمضان توصیه نمی نمایند.

نان تافتون: این نان هم برای خودش ماجرایی دارد. اگر تافتون دستپخت روستانشینان را مزه مزه نموده باشید محال است دل از این نان بکنید. نانی که در روستاها با آرد گندم و تخم مرغ و شیر پخته می گردد کجا و نان نحیف و اغلب نیمه سوخته و خمیر بعضی از نانوایی های تهران کجا؟ نان تافتون هم دست کمی از نان لواش ندارد. کارشناسان تغذیه می گویند این نان به علت این که در مدت زمان کوتاهی تخمیر و پخته می گردد، مصرف آن باعث اختلال در جذب املاح و مسمومیت با فلزات سنگین می گردد. پس طبیعی است نان تافتون هر چقدر هم خوب پخته گردد باز به پای سنگک و بربری نمی رسد.