مستند Taming The Garden؛ روایتی تکان دهنده از غارت طبیعت
به گزارش وبلاگ آقای رضایی، بیدزینا ایوانیشویلی (Bidzina Ivanishvili) یک میلیونر گرجستانی و نخست وزیر سابق این کشور است. هنگامی که او تصمیم گرفت در ملک شخصی اش یک باغ احداث کند، گروه هایی را به منطقۀ ساحلی غرب کشور فرستاد تا مردم محلی را متقاعد یا مجبور نمایند که تعداد زیادی از درختان کهنسالشان را واگذار نمایند. این درخت ها باید به وسیله جاده و دریا به محل باغ اوانیشویلی برده می شدند.

به گزارش وبلاگ آقای رضایی؛ اگر دوست دارید ببینید که موازنۀ دنیا تا چه مقدار به سمت ابرثروتمندان سنگینی می نماید این مستند را ببینید؛ مستندی که نشان می دهد چطور ده ها درخت کهنسال و بزرگ با ریشه از جا درمی آیند و کیلومتر ها جابه جا می شوند و دوباره در جای دیگری کاشته می شوند تا هوس های یک سیاستمدار میلیونر که دلش می خواهد باغی با درختان بزرگ داشته باشد ارضاء گردد.
در این مستند گیرا و مجذوب نماینده و بحث برانگیز که سالومه جاشی آن را ساخته، هیچ شرح و دلیلی برای این هوس ناگهانی وجود ندارد. اما روستایی هایی که دارایی های قدیمی شان دارد از دستشان می رود نظرات خودشان را در این باره دارند. یکی از آن ها با طنز تلخی می گوید: اون تا پرنده هامون رو هم نگیره خیالش راحت نمیشه. جاشی سعی نموده که در ساخت فیلمش محتاط باشد و به همین دلیل یک جور هایی فالگوش ایستاده و غر و لند های روستایی ها موقع تماشای بردن درخت هایشان را ضبط نموده است.
فیلمبرداری این مستند بسیار عالی و شاعرانه است و زیبایی طبیعت و مهارت های تکنیکی را خیلی خوب در کنار هم به تصویر کشیده است. این زیبایی بصری با صداگذاری هوشمندانۀ فیلم ترکیب شده که همهمۀ طبیعی جنگل را در کنار صدای ماشین های سنگین قرار داده است.
تاثیری که فیلم بر مخاطبش می گذارد نشان دادن بی رحمی و بی ملاحظگی کامل نظام سرمایه داری است. وقتی درخت های به تاراج رفته را بار کشتی های مسطح باربری می نمایند تا از دریا عبور بدهند، بلندای درخت در پهنۀ دریا آدم را یاد عبور دادن مجسمۀ لنین از رود دانوب در فیلم نگاه خیرۀ اولیس تئو آنجلوپولوس می اندازد. می گردد تصور کرد که با تماشا این حجم از فخرفروشی با پول و سوءاستفاده از قدرت، استخوان لنین در گور می لرزد.
تصویر نهایی ای که این مستند از باغ ایوانیشویلی ارائه می نماید تضاد بسیار نیرومند و گیرایی را با منظرۀ زخم خوردۀ جنگل های دورافتاده ایجاد می نماید. اما جاشی هوشمندتر از آن است که فقط بر اشتباهات اوانیشویلی در ساختن بهشت مصنوعی اش متمرکز گردد. او بعلاوه به شکل ظریفی بیننده را دعوت می نماید تا بر تاثیرات محیط زیستی اینگونه جابه جایی ها تامل کند و حتی به صورتی استعاری به مسئلۀ مهاجرت و ریشه کن شدن از خاک اصلی هم اشاره می نماید.
- کارگردان: سالومه جاشی (Salomé Jashi)
- امتیاز: 6.9/10
منبع: empireonline.com
منبع: فرارو