سیاهی زغال بر پیکر بلوط - وبلاگ آقای رضایی

به گزارش وبلاگ آقای رضایی، خبرنگاران/لرستان دانشیار دانشگاه لرستان گفت: بخش زیادی از سوخت بخاطر هزینه سوخت های جایگزین از جنگل تامین می گردد.

دکتر رحیم ملک نیا در گفت وگو با وبلاگ آقای رضایی اظهار کرد: چوب بلوط به عنوان سوخت و چه به عنوان استفاده در سطح خانوار تقریبا در تمام بخش های زاگرس رایج است هرچقدر به منطقه دسترسی سخت تر و فاصله آن تا مراکزی که بتوان سوخت های جایگزین تهیه گردد بیشتر و به طورکلی هزینه دسترسی به سوخت جایگزین بیشتر باشد این وابستگی به چوب بلوط بیشتر می گردد.

ذائقه و احتیاجها برای پخت و پز کماکان مصرف چوب بلوط ادامه دارد

وی با بیان اینکه در بعضی منطقه ها، روستاها گازکشی شدند و این مساله به عنوان احتیاج اولیه حل شده هرچند که ذائقه و احتیاجها برای پخت و پز کماکان مصرف چوب بلوط ادامه دارد، مطرح نمود: حتی در منطقه های که دسترسی به گاز لوله کشی وجود دارد به خاطر ذائقه و پخت و پز نان و آشپزی مصرف سوخت هیزم را داریم.

عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی منابع طبیعی جنگلداری دانشگاه لرستان افزود: چنانچه در روستاها گازکشی نباشد یا کپسول های گاز با هزینه های مناسب در اختیار روستائیان قرار داده نگردد صددرصد افزایش مصرف هیزم را به عنوان سوخت خواهیم داشت.

ملک نیا بیان نمود: در بعضی جاها گازکشی نیست و فاصله دسترسی به سوخت جایگزین زیاد است و باید تدبیر اندیشیده گردد که مردم با هزینه های پایین تر دسترسی به سوخت جایگزین پیدا نمایند.

یکی دلایل وابستگی مردم به جنگل، تامین سوخت است

وی اضافه نمود: وقتی صحبت از حفاظت می گردد تنها به معنای این نیست که نهال کاری کنیم بلکه بخشی از حفاظت از جنگل ها به صورت غیرمستقیم و با کاهش وابستگی مردم به جنگل صورت می گیرد، چرا که یکی دلایل وابستگی مردم به جنگل تامین سوخت است.

این دانشیار دانشگاه لرستان ادامه داد: با تحقیقی که در روستای گوشه شهنشاه در خرم آباد انجام دادیم با اینکه گازکشی شده اما هنوز بین 18 تا 20 درصد کل انرژی خانوار به وسیله هیزم تهیه و تامین می گردد که تقریبا بخشی برای پخت و پز و بعضی برای استفاده از بخاری های هیزمی استفاده می شد.

ملک نیا اظهار کرد: گازکشی وابستگی اهالی را به جنگل قطع نمی کند و استفاده از گاز را به 25 درصد رسانده درحالیکه در جاهایی که از گاز برخوردار نیست بخش زیادی از سوخت بخاطر هزینه سوخت های جایگزین از جنگل تامین می گردد که باید فکری اندیشید که این فراتر از توان سازمان جنگل هاست و باید یک اراده سازمانی و فرابخشی وجود داشته باشد تا این مساله را در راستای حفاظت از جنگل ها حل نمایند.

در پروژه های راهسازی حفظ جنگل و منابع طبیعی در اولویت آخر قرار گرفته است

عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی منابع طبیعی جنگلداری دانشگاه لرستان در مورد مدیریت جامع در راستای خدمات رسانی به روستاهای استان، گفت: متاسفانه در پروژه های راهسازی، برطرف نقاط حادثه خیز و جاده سازی تخریب شدیدی به منابع طبیعی وارد می گردد که در این راستا معتقدم حفظ جنگل و منابع طبیعی در اولویت آخر قرار گرفته است در حالیکه می توان با رعایت نکات محیط زیستی و اکولوژیکی جاده هایی را طراحی کرد که هم دسترسی را فراهم نمایند و هم خطرات کمتری برای تکه پاره کردن جنگل داشته باشند تا جنگل از بین نرود و زیستگاه حیات وحش نیز تخریب نگردد.

وی گفت: ناگزیریم جاده داشته باشیم و چنانچه جاده نباشد مردم به صورت دیگری جنگل را تخریب می نمایند و اگر می خواهیم جاده سازی کنیم به گونه ای نباشد که این پروژه ها تخریبشان بیشتر از تخریبی باشد که مردم انجام می دهند.

جاده ها باید متناسب با احتیاج روستائیان باشد

این دانشیار دانشگاه لرستان با بیان اینکه جاده ها باید متناسب با احتیاج روستائیان باشد، مطرح نمود: به عنوان مثال مسیرهای دسترسی روستائیان لزومی ندارد در حد جاده های عریض باشد و این یکی از نکاتی است که باید رعایت گردد.

ملک نیا خاطر نشان کرد: در جاده سازی توجه به نکات زیست محیطی که زیستگاه های جانوری در کجا قرار دارند و توده های حساس کجا هستند باید مدنظر قرار گیرد و در پروژه های جاده سازی این نکات رعایت تا خسارت به حداقل برسد.

عضو هیات علمی گروه آموزشی مهندسی منابع طبیعی جنگلداری دانشگاه لرستان گفت: با هر عملیات عمرانی بخشی از زیستگاه از بین می رود که باید تدابیری اندیشیده گردد که این اندازه تخریب ها به حداقل خود برسد.