در خیریه قدر علوی شهرک شهید محلاتی چه می گذرد؟ ، پرستاری از عروسک ها و خاطرات خوش اتاق مهربانی - وبلاگ آقای رضایی

به گزارش وبلاگ آقای رضایی، سال هاست دور هم جمع شده و گروه کوچکی را به وجود آورده اند تا گره از مسائل همنوع شان باز و حال دل جامعه را خوب نمایند.

به گزارش وبلاگ آقای رضایی، همسایه بودند و همه همدیگر را می شناختند. بانوان شهرک شهید محلاتی را می گوییم. همواره دست شان به خیر بود و هوای همدیگر را داشتند. کارهای خیلی بزرگ و پیچیده هم نمی کردند، فقط می خواستند از حال همسایه باخبر باشند، مثلا یکی جامدادی پر از مدادرنگی درست می کرد و هر سال به بچه ها هدیه می داد.

اینها را کبری احمدی، یکی از همین بانوان، می گوید و ادامه می دهد: برای اینکه جایی داشته باشیم که فعالیت های مان را منسجم تر کنیم قرارهای مان را در خیریه قدر علوی شهرک شهید محلاتی ادامه دادیم. متر و معیاری برای یاری های مان نداریم. هر کسی هر کاری از دستش برآید، استقبال می کنیم.

اتاق مهربانی

در ساختمان کوچک شان اتاقی را به لباس های تمیزی که مردم به این مرکز می آورند اختصاص داده اند و اسمش را گذاشته اند اتاق مهربانی: یکی از بانوان، لباس هایی را که احتیاج به شست و شو دارد از ما می گیرد و در خانه خودش آنها را می شوید، اتو می زند و اگر احتیاج به رفو داشته باشد آن را با ظرافت بازسازی می نماید و همراه چند نفر دیگر در این اتاق که به آن اتاق مهربانی می گوییم بر اساس سن و جنس می چینند تا رایگان در اختیاز احتیاجمندان قرار گیرد.

پرستار عروسک ها

بانو احمدی خودش هم همراه دوستانش دست به کار خلاقانه ای زده که باعث شده دوستانش به او پرستار عروسک ها لقب بدهند: گاهی عروسک هایی می آورند که دست و پا ندارند و در نگاه اول دورریختنی به نظر می رسند. برای شان لباس می دوزم، دست و پا و چشم و ابروی شان را بازسازی می کنم تا به بچه ها احتیاجمند هدیه دهیم. شادی بچه ها وقتی یکی از این عروسک ها را بغل می نمایند، برای ما لذت بخش ترین خاطره است و یک جهان می ارزد

خیریه قدر علوی شهرک شهید محلاتی به دختران دم بخت جهیزیه می دهد، وام ازدواج برای جوانان می گیرد، بی مناسبت یا در مناسبت ها به در خانه احتیاجمندان می رود و در حد توان بسته های غذایی و سبد کالا در اختیارشان قرار می دهد و .... خلاصه که چراغ همدلی اینجا روشن است.